Jacy są urodzeni w retrogradacji Merkurego? Działa na nich ruch wsteczny!

Urodzeni w retrogradacji Merkurego - jaki mają charakter?

„Merkury retro” - co znaczy to tajemnicze hasło? Jak wpływa na ludzi? Jeśli chcesz wiedzieć, czy urodziłeś się w czasie retrogradacji Merkurego, możesz to sprawdzić w horoskopie urodzeniowym. Przy symbolu Merkurego pojawi się oznaczenie Rx .

Co to jest retrogradacja Merkurego?

„Retro” znaczy po łacinie: wstecz, do tyłu. Merkury porusza się ruchem wstecznym! – to cała tajemnica. Teraz właśnie (29 maja) zaczyna się cofać na niebie – czyli retrogradować, i wróci do zwykłego ruchu prostego już 22 czerwca. Ponieważ Merkury krąży wokół Słońca bliżej niż Ziemia, po ciaśniejszej orbicie niż nasza, to raz go z Ziemi widzimy, gdy jest „za” Słońcem, czyli daleko, a następnie gdy jest blisko, czyli z naszej strony Słońca. Gdy jest daleko, wyprzedza Słońce. Gdy jest blisko, przesuwa się w przeciwnym kierunku – i to jest właśnie ten ruch wsteczny, retrogradacja. Inne planety też co jakiś czas (okresowo) retrogradują, ale Merkury robi to najczęściej.

Merkury okrąża Słońce w ciągu 88 dni: w niecałe trzy miesiące. Tyle trwa „rok” tej planety. Fazy ruchu wstecznego i prostego następują w trochę wolniejszym tempie: co około 116 dni, a więc bliżej czterech miesięcy. Faza retro trwa około 21 dni. W tym roku Merkury był w ruchu wstecznym zaledwie 1 dzień w styczniu (będąc w Koziorożcu), teraz retrograduje od 2 do 25 kwietnia (w Baranie), potem w sierpniu (w Pannie i Lwie) – i znów w grudniu i styczniu przyszłego roku (w Strzelcu). Tak się dzieje z grubsza trzy razy w roku. Co nam niesie obecna retrogradacja? Przeczytaj horoskop dla wszystkich znaków zodiaku!

Wsteczny Merkury w kosmogramie oznacza uparciucha!

Z powyższego bierze się ciekawy wniosek: że łatwo jest urodzić się, kiedy Merkury jest w ruchu wstecznym. Wiele osób ma właśnie takiego „wstecznego” Merkurego w urodzeniowym horoskopie. Co z tego wynika? Astrologom zawsze retrogradacja, czyli „ruch pod prąd” względem zodiaku, wydawała się czymś nadzwyczajnym, odbiegającym od normy. Bo przecież Słonce i Księżyc stale poruszają się „grzecznie” w lewo na niebie, względem gwiazd, gwiazdozbiorów i znaków zodiaku. Również w lewo przesuwa się ascendent, co wynika z obrotu Ziemi.

Tymczasem planety uparły się co jakiś czas, każda w innym tempie, zatrzymywać się na niebie – i cofać. To cofanie wydawało się jakimś buntem, jakimś aktem uporu i oporu, czymś „niegrzecznym” – „Tak, niech wszyscy na niebie idą w lewo, a ja, Merkury, teraz się uprę, zawrócę, i pójdę pod prąd w prawo!” – Prawda, że straszny z niego niegrzeczny indywidualista? A może nawet buntownik? I coś w tym jest z prawdy, ponieważ ludzie urodzeni z Merkurym w retrogradacji coś z tego mają. Są „samosterowni”, tzn. mało sterowni z zewnątrz. Gdy są dziećmi, nie wierzą w to, co im mówią starsi. Żeby coś pojąć, zrozumieć, muszą przetrawić to po swojemu, wymyślić sami od nowa – dopiero wtedy to do nich trafia.

W pewnym sensie wymyślają świat od nowa, np. układają własne języki, bo ten, którym wszyscy mówią wokół, im się nie podoba. Dobrym przykładem był Ludwik Zamenhof, który wymyślił język esperanto – tak, miał Merkurego retro! Tolkien, twórca języków elfów, też tak miał.

Merkury w retro - masz zadatki na geniusza!

Ci ludzie tworzą siebie i świat! Albo, gdy są malarzami, postanawiają malować – przedstawiać świat – zupełnie inaczej niż wszyscy. Wszystko od nowa, inaczej, niezwyczajnie, nie po kolei… Tak robił Salvador Dalí (ten od lejących się zegarów i płonących żyraf) lub nasz Władysław Strzemiński, który pokrywał płótna kropkami, tak jakby liczył na to, że dopiero w oku widza ułożą się w jakąś całość.

Z Merkurym retro rodzili się niekłamani geniusze, jak największy rosyjski pisarz, Fiodor Dostojewski, wciąż aktualny jako badacz pokrętnych tajemnic ludzkiej duszy. Albo, z całkiem innej dziedziny, amerykański futurolog i strateg wojny nuklearnej Herman Kahn, podobno człowiek o najwyższym zarejestrowanym ilorazie inteligencji, czyli IQ.

Z drugiej strony, dzieci i nastolatki  z odwrotnym Merkurym są kłopotem dla rodziców i wychowawców, właśnie dlatego że uporczywie nie mieszczą się w ramach, wszystko chcą robić po swojemu… Zachowują się tak, jakby zjawiły się pierwsze na świecie, na pustym miejscu, i nie dociera do nich, że ich problemy były już przez starszych wielokrotnie przemyślane, wynalazki odkryte, a świat pokryty dokładnymi mapami. Ci „retro-merkurycy” mają wielki potencjał odkrywania świata i tworzenia go na nowo, ale jakże łatwo jest zgubić te diamenty, nie poznać się na nich, przyczepić im łatkę „ADHD” lub innej psychicznej przypadłości. Myślę, że dzieci z Merkurym retro powinny znaleźć się pod specjalną ochroną.

Foto: Unsplash