Honorata
Pochodzenie imienia: od łac. honoratus – czcić, wielbić, darzyć szacunkiem.
Ich postawa życiowa wymaga szacunku, cenią bowiem cnoty i szanują dobre obyczaje. Pewne swego ideału, są bardzo stałe. Lubią prowadzić dyskusje na temat ludzkich słabostek. Nie należy więc się dziwić, że mają duże mniemanie o sobie. Wychodzą bowiem z założenia, że jak ktoś umie siebie docenić, docenią i jego. Chętnie radzą innym, jak mają postępować, ale same nie przyjmują żadnych rad. Lubią wolność myśli, słowa i czynu, dlatego zawsze występują w obronie tych przywilejów. Bardzo cenią swoją rodzinę, dzieci, współmałżonka i najchętniej spędzają czas w ich towarzystwie. Nie uznają rozwodów. Jedno jest pewne: w ich towarzystwie nie można się nudzić.
