Wyszukaj swoje imię aby przekonać się jakie ma znaczenie.
Pochodzenie imienia: od łac. camillus – pomocnik przy wykonywaniu czynności kultowych, także Camilli – jedna z gałęzi rodu rzymskiego Furiuszy.
Forma żeńska: Kamila
Introwertycy, zamknięci w sobie, zawsze pełni lęku i gotowi do ucieczki. Są interesujący, zagadkowi i potrafią zauroczyć swoje towarzystwo. Słaba wola powoduje brak pewności siebie i niepokój. Są bardzo lubiani i nienawidzeni, dla jednych dobrzy, dla drugich źli. Ich nadwrażliwość powoduje chęć ucieczki. Nie lubią i unikają skrajności. Niechętnie podnoszą głos i boją się wszelkich konfliktów. Są mistrzami, jeśli chodzi o wyczucie nastroju, dzięki swojej silnej intuicji. Wysoka i analityczna inteligencja pozwala na sprostanie nawet trudnym zadaniom. Pociągają ich zawody łączące zdolności intelektualne z manualnymi. Bardzo uczuciowi, boją się jednak, że nadmiar uczuć może doprowadzić do niewolnictwa. Nie prowadzą domu rodzinnego, nie przywiązują się do partnera i dzieci. Lubią jednak zmieniać partnerów. Pod tym względem są bardzo zazdrośni i mogą wywoływać afery miłosne. Nie lubią zbyt szybko reagować ani się spieszyć i przewodzić, wolą doradzać i naśladować. Są wrażliwi na choroby wirusowe i mają słaby układ nerwowy.
Św. Kamil (1550–1614) – kapłan. Kiedy cały majątek przegrał w karty, wstąpił do zakonu i opiekował się chorymi. Otwierał szpitale zakonne. Stworzył zakon kamilianów. W Polsce rzadkie imię męskie.
