Wyszukaj swoje imię aby przekonać się jakie ma znaczenie.
Pochodzenie imienia: od łac. marcellus – plebejski; także ród rzymski, jedna z gałęzi rodu Klaudiuszów.
Forma żeńska: Marcela
Ekstrawertycy, posiadający dar porozumiewania się z innymi, ale czasami niezbyt rozumiani przez rówieśników. Natomiast w latach późniejszych mogą zbyt daleko odbiegać od nich w przyszłość. Umieją być obiektywni, ale tylko wtedy, gdy ich to urządza. Są przeczuleni na punkcje swojego honoru, także i portfela. Cechuje ich ogromna wyobraźnia, zadziwiająca pamięć i chęć manipulowania ludźmi. Przeważnie mają duszę właściciela, posiadają też dużą intuicję i wielkie wyczucie psychologiczne. Mają wiele talentów, które lubią u siebie odkrywać. Lubią pomagać innym. Zawsze odgrywają ludzi zdecydowanych, co to głośno mówią, walą pięścią w stół i patrzą, czy ktoś dał się na to nabrać. Są zmysłowi, zaborczy, a nawet despotyczni. Obdarzeni ogromną żywotnością, duszą się w ciasnych biurach i dlatego potrzebują dużo świeżego powietrza. Muszą uważać na nerki, drogi moczopłciowe i prostatę. Zawsze liczą na swoje szczęście.
Jest ok. 20 świętych o tym imieniu. Św. Marceli I (zm. 307) – papież, męczennik. Otoczył opieką rzymskie cmentarze kościelne. Skazany na banicję przez cesarza Dioklecjana, musiał pracować jako pastuch bydła. Szczególną sławą cieszył się w Raciborzu. Ma tam swój pomnik za uratowanie miasta przed Tatarami.
